ΕΞΑΡΧΕΙΑ: ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
(Αθήνα 02/02/2013)
Στην Αθήνα, που βιώνει εντονότερα από κάθε άλλη γωνιά της Ελλάδας τις συνέπειες της κρίσης, η αναζήτηση λύσεων συλλογικά σε προβλήματα όπως η στέρηση του δικαιώματος στην εργασία, στη στέγαση, στην περίθαλψη και στην εκπαίδευση, οδηγεί στη δημιουργία δομών κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο την ανασύσταση του κοινωνικού ιστού.
Στα Εξάρχεια, μια γειτονιά με πλούσια ιστορία κοινωνικών αντιστάσεων ήδη από τη δεκαετία του ΄80 αναπτύσσονται , όσο πουθενά αλλού, ελευθεριακά εγχειρήματα που διαπραγματεύονται την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αυτοδιαχείριση. Και όμως στις μέρες μας ακόμα και εδώ αντιμετωπίζουμε με φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού.
Ρατσισμός, σεξισμός, φασιστικές συμπεριφορές, ληστείες με θύματα φτωχούς ανθρώπους, περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, μαφίες που λειτουργούν με στυγνή ιεραρχία και λυμαίνονται τους κοινόχρηστους χώρους επιβάλλοντας το νόμο της σιωπής ή λιντσάρουν αντιπάλους τους στο όνομα της προστασίας της γειτονιάς, κινήσεις βίαιου εκτοπισμού τοξικομανών από μπράβους και θαμώνες της περιοχής, όλα μαζί επιτυγχάνουν να διαιωνίζουν αυτοματισμούς που εξασφαλίζουν την κοινωνική συναίνεση και την παθητικότητα.
Αυτά τα φαινόμενα ενισχυμένα από τον κυρίαρχο λόγο ευθύνονται και για την εμπέδωση του φόβου που λειτουργεί διασπαστικά και σπρώχνει την μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Η ανάγκη για τάξη και ασφάλεια που μόνιμα προβάλλεται σαν πρώτη προτεραιότητα αφήνει χώρο σε επίδοξους προστάτες που στο μέλλον δεν θα διστάσουν να προκαλέσουν ακόμα και αιματοκύλισμα των καταπιεσμένων μεταξύ τους.
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τη γειτονιά μας στη βαρβαρότητα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο δημόσιος χώρος έχει ζωτική σημασία καθώς μέσα σε αυτόν αναπτύσσονται οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις που ευελπιστούμε να γίνουν τα κύτταρα μιας νέας μορφής κοινωνικής οργάνωσης, είναι ακόμα τόπος πολιτικών ζυμώσεων, αμφισβήτησης και έμπρακτων μορφών αλληλεγγύης και σαν τέτοιο θα τον υπερασπιστούμε. Δεν πρόκειται να τον παραχωρήσουμε, ούτε στις μαφίες, ούτε στους φασίστες, ούτε στους μπάτσους. Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε στη σιωπή και την αποξένωση να μας καταπιεί.
Θέλουμε γειτονιές ζωντανές, όχι αποστειρωμένες. Η γνωριμία, η σύνδεση, η επικοινωνία μεταξύ μας θα οδηγήσουν στη συλλογική αναζήτηση λύσεων, στη δημιουργία ενός σημείου συνάντησης προς αυτή την κατεύθυνση. Αν εμείς αλλάξουμε, υπάρχει ελπίδα, σε πείσμα των καιρών, να δημιουργήσουμε μια κοινωνία διαφορετική.
Η άμυνά μας απέναντι στην πείνα και την εξαθλίωση είναι η σύνδεσή μας με δίκτυα παραγωγών για την προμήθεια αγροτικών προϊόντων καλής ποιότητας, χωρίς μεσάζοντες, η δημιουργία κοινωνικών παντοπωλείων, οι συλλογικές κουζίνες, η οργάνωση χαριστικών και ανταλλακτικών παζαριών και γιορτών δρόμου.
- Η άμυνά μας απέναντι στην υποβάθμιση της υγείας είναι η δημιουργία κοινωνικού ιατρείου για την παροχή βασικών υπηρεσιών υγείας χωρίς αντίτιμο και η συγκέντρωση φαρμάκων για χορήγηση σε ανασφάλιστους και σε ανέργους.
- Η άμυνά μας απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό είναι η λαϊκή αυτοάμυνα για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου.
Θέλουμε να δημιουργήσουμε μαζί δομές αλληλεγγύης που θα μας επιτρέψουν να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια ενάντια στη βαρβαρότητα.
ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
———————————————————————————————————————————————————–
ΧΙΛΙΟΠΑΙΓΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ: «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΡΕΤΗ»
«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ»
ΚΑΙ ΤΩΡΑ
«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ»
ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ
(Αθήνα 31/01/2013)
Ο Δένδιας μιλάει για ανομία, προστατεύει όμως με αστυνομικές δυνάμεις το εμπορικό κέντρο ναρκωτικών στη Στουρνάρη και στην Τοσίτσα.
Το κράτος μιλάει για ανάδυση της τρομοκρατίας, στέλνει όμως τις διμοιρίες στα στενά των Εξαρχείων χωρίς κανένα πρόσχημα για να κάνουν επίδειξη δύναμης και να αποτρέψουν με τον φόβο τον κόσμο από το να κυκλοφορεί ελεύθερα, να επικοινωνεί, να οργανώνεται, να δημιουργεί.
Η τρικομματική κυβέρνηση μιλάει για την εγκληματικότητα στις καταλήψεις, αθωώνει όμως υπουργούς, φυγαδεύει διαπλεκόμενους μεγαλοκαταθέτες, θεσπίζει φοροαπαλλαγές για σκάφη αναψυχής και πισίνες.
Η απρόκλητη επιδρομή της αστυνομίας στα στενά των Εξαρχείων δεν είναι τυχαία. Εντάσεται σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο φίμωσης οποιασδήποτε αντίστασης που περιλαμβάνει ένταση της καταστολής στις διαδηλώσεις και στις απεργίες, φτωχοποίηση και εξαθλίωση του πληθυσμού, εκκενώσεις ελεύθερων χώρων.
Η ολοφάνερη επιλογή του κράτους είναι η επίθεση απέναντι στην κοινωνία και σε όποιον αντιστέκεται χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα:
- Την εξαθλίωση, μέσα από μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέους φόρους και δημιουργία στρατιάς ανέργων χωρίς δικαιώματα και προοπτική
- Την προπαγάνδα, μέσα από την προβολή ψεύτικων διλημμάτων, τη συκοφάντηση χώρων αντίστασης και αγωνιζόμενων ανθρώπων και τη νομιμοποίηση των φασιστικών συμπεριφορών
- Τον φόβο, μέσα από ποινικοποίηση απεργιών και κινητοποιήσεων, προληπτικές προσαγωγές σε πορείες, εκκενώσεις καταλήψεων και βίαιες συμμορίτικες εξορμήσεις της αστυνομίας στην Πλατεία Εξαρχείων
Τα Εξάρχεια είναι μία γειτονιά που γνωρίζει καλά τι σημαίνει καταστολή αλλά και αντίσταση και γι’ αυτόν τον λόγο ο φόβος είναι άγνωστη έννοια στους κατοίκους τους. Η προπαγάνδα τους δεν μας αγγίζει ούτε θα κάμψει τους αγώνες μας για κοινωνική απελευθέρωση. Πολεμούμε την εξαθλίωση απ’ όπου κι αν προέρχεται χτίζοντας δομές αλληλεγγύης και συνεργασίας στη γειτονιά.
Το σχέδιό τους είναι καταδικασμένο να αποτύχει.
ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
———————————————————————————————————————————————————–
ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΛΛΑ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ
(Αθήνα 12/11/2012)
Παρασκευή 19 Οκτώβρη 2012
Ο υποδιευθυντής του 46ου Γυμνασίου Νεάπολης Εξαρχείων απειλεί αλλοδαπούς μαθητές της Ά Γυμνασίου : «Όλοι εσείς οι αλλοδαποί που ήρθατε στην Ελλάδα, θα φωνάξω την Χρυσή Αυγή και μόλις τελειώσει μαζί σας δεν θα έχετε κεφάλια ».
Πέμπτη 25 Οκτώβρη 2012
Αντιφασίστες – κάτοικοι της γειτονιάς των Εξαρχείων παρεμβαίνουν στο χώρο του σχολείου για να σταθούν αλληλέγγυοι στους μαθητές και να κάνουν σαφές ότι τέτοιες φασιστικές συμπεριφορές θα βρίσκουν πάντα απέναντί τους τη γειτονιά. Η διευθύντρια του σχολείου δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει λεκτική και σωματική βία.
Ζούμε σε μια περίοδο συστημικής κρίσης που χάνουμε όλα όσα μέχρι τώρα ήταν κεκτημένα. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι καθημερινά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Η παιδεία και η υγεία υποβαθμίζονται συστηματικά ώστε σε λίγο καιρό να θεωρούνται προνόμια για λίγους. Η επίθεση του συστήματος είναι γενικευμένη προς όλη την κοινωνία χωρίς διακρίσεις. Κάποιοι δημιουργούν ψεύτικους εχθρούς για να στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου και όχι να ενωθούμε για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση αυτή. Σήμερα είναι οι μετανάστες ο εύκολος στόχος, αύριο θα είναι όποιος αντιδρά και αντιστέκεται στην υποβάθμιση της ζωής του.
Έτσι, επιστρατεύονται κάθε λογής φασιστικοί μηχανισμοί με πρωτοστάτες τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Οι οποίοι ενώ προσπαθούν να χτίσουν το προφίλ των αντισυστημικών πατριωτών, στην πραγματικότητα παίζουν μια χαρά το παιχνίδι της εξουσίας, παρουσιάζοντας και αυτοί ως αιτία της κρίσης στην Ελλάδα τον πιο αδύναμο κρίκο της κοινωνίας, τους μετανάστες. Εμείς όμως δεν ξεχνάμε. Είναι γνήσιοι απόγονοι των ταγματασφαλιτών, οι οποίοι κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής της Ελλάδας (1941-1943) από τους Γερμανούς βοηθούσαν τους κατακτητές να επιβάλλουν το φασισμό, ρουφιάνεψαν και σκότωσαν αγωνιστές που οργάνωναν την αντίσταση. Δεν ξεχνάμε τον τρόπο που τα φασιστικά καθεστώτα στη Γερμανία και Ιταλία οργάνωναν τις φασιστικές νεολαίες, στρατολογώντας μαθητές από σχολεία.
Το 46 δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, καθημερινά συναντάμε φασιστικά φαινόμενα σε πολλά σχολεία. Η παιδεία έχει παραμεληθεί για να δώσει τη θέση της σε μια εκπαίδευση διακρίσεων, ανισοτήτων, «εθνικών φρονημάτων» και αναπαραγωγής εξουσιαστικών σχέσεων, έτσι ώστε το σχολείο να καταλήγει γόνιμο έδαφος για το ρατσισμό και το εθνικισμό. Επιθέσεις, απειλές και προπαγάνδα έρχονται, κάθε φορά που το διαφορετικό δεν γίνεται αποδεκτό.
Ο φασισμός είναι αντίθετος με την ίδια την έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης και της αξιοπρέπειας. Οι μαθητές δεν θα πρέπει να μείνουν σιωπηλοί. Είναι αναγκαίο να αντιπαρατεθούν στο φασισμό με γερή δομημένη αλληλεγγύη μεταξύ τους.
Θέλουμε μετανάστες συμμαθητές και σχολεία αφιλόξενα για φασίστες/ρατσιστές
Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;
ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
———————————————————————————————————————————————————–
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ
(Αθήνα, 13/9/2012)
Φανταστείτε μία κοινωνία στα όριά της, μία κοινωνία με μάζες ανέργων στα όρια της εξαθλίωσης, με λίγους και εκλεκτούς επιχειρηματίες που ψαρεύουν μέσα από αυτό τον πολτό των ανέργων, φτηνό εργατικό δυναμικό, άμεσα ανακυκλώσιμο, άμεσα διαθέσιμο προς κάθε βάρβαρη εκμετάλλευση. Μία κοινωνία όπου φαινόμενα σαν αυτά της Μανωλάδας καθολικοποιούνται ( μετανάστης εργάτης γης σύρθηκε από αυτοκίνητο επειδή διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του ). Φανταστείτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαστρέφουν συστηματικά τα γεγονότα, να σπρώχνουν τη μία κοινωνική ομάδα εναντίων της άλλης. Τη μία, οι φοιτητές είναι αλήτες, την άλλη οι δημόσιοι υπάλληλοι συλήβδην αντιπαραγωγικοί που παίρνουν όλοι μίζες, οι μετανάστες μαχαιροβγάλτες και ταυτοχρόνως οι αγωνιζόμενοι υπάλληλοι του Δήμου στην καθαριότητα εχθροί της κοινωνικής συνοχής. Και όλα αυτά τη στιγμή που το κράτος πρόνοιας εξαφανίζεται, το δικαίωμα στην υγεία θα είναι για λίγους και οι υπόλοιποι θα παρακαλάμε να μην αρρωστήσουμε. Μα πως θα μπορούσε μία τέτοια εξουσία να διατηρηθεί?
Ο τρόπος είναι απλός και γνωστός, εμφύλιοι, φυλετικοί και κάθε φύσεως διαχωρισμοί στα μύρια πρόσωπα της εργασίας και της ανεργία που να υποκρύπτουν την λυσσαλέα επίθεση της κυριαρχίας σε ότι κατακτήθηκε με αγώνες, σε ότι παραχωρήθηκε από μεριά τους μία εποχή που το προλεταριάτο ήταν απρόβλεπτο αφυπνισμένο και σε εγρήγορση. Αυτό που λέμε δηλαδή είναι ότι ρατσισμοί, σεξισμοί και πάσης φύσεως φασιστικές συμπεριφορές, είτε μιλάμε για τα οργανωμένα πογκρόμ κατά εξαθλιωμένων μεταναστών, είτε για οργανωμένες μαφίες που λειτουργούν με στυγνή ιεραρχική συμπεριφορά και λυμαίνονται τους δημόσιους χώρους, επιβάλλοντας τη σιωπής της ομερτά, είτε για σεξιστικές συμπεριφορές που στοχεύουν στην υποβάθμιση του γυναικείου σώματος είναι προϊόντα μίας ενδοταξικής σύγκρουσης των από κάτω που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να παράγουν αυτοματισμούς που εξασφαλίζουν την κοινωνική συναίνεση.
Αυτό το φαινόμενο είναι που ονομάζουμε κοινωνικό κανιβαλισμό και εκφράζεται με φασιστικά πογκρόμ, με ληστείες σε αδύναμα άτομα φτωχών λαϊκών στρωμάτων , με νταραβερτζήδες που λιντσάρουν αντιπάλους τους στο όνομα της προστασίας των γειτονιών, με μαφιόζους να εξουσιάζουν κοινόχρηστους χώρους, με περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και σεξιστικές συμπεριφορές. Και αυτά τα περιστατικά παρέα με τον κανιβαλιστικό κυρίαρχο λόγο είναι που θεωρούμε υπεύθυνα για την εμπέδωση του φόβου ο οποίος λειτουργεί διασπαστικά ως προς κάθε διεργασία σχηματισμού κοινωνικού ιστού. Τα θεωρούμε στην τελική για ένα άνευ όρων αιματοκύλισμα των από κάτω μεταξύ τους. Ταυτοχρόνως όμως είναι υπεύθυνα για το σπρώξιμο ενός μαζικού ανερμάτιστου υποκειμένου στο να αγκαλιάσει τον κάθε δικτατορίσκο που θα του υποσχεθεί τάξη και ασφάλεια.
Εμείς δεν είμαστε με την τάξη και την ασφάλεια, αλλά ταυτόχρονα δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τις γειτονιές μας στη βαρβαρότητα. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι ο δημόσιος χώρος πρέπει να είναι και να μείνει ένας τόπος πολιτικών ζυμώσεων, διαρκής αμφισβήτησης καθώς και έμπρακτων μορφών αλληλεγγύης των από κάτω, που διαρκώς όλο και θα εξαθλιώνονται, είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε στη σιωπή και την αποξένωση να μας καταπιεί. Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα εκείνα που σπρώχνουν την πρέζα στην καρδιά των Εξαρχείων και να οδηγηθούμε στην ανασύσταση του κοινωνικού ιστού, που για εμάς σημαίνει κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία και ομάδες λαϊκές αυτοάμυνας πέρα από κάθε λογική ανάθεσης.
Άλλωστε, τα Εξάρχεια είναι η γειτονιά μας, είτε είμαστε άτομα που δραστηριοποιούνται πολιτικά, είτε είμαστε θαμώνες, είτε κάτοικοι. Και είναι μία γειτονιά με πλούσια ιστορία. Από τη δεκαετία του 80, μέσα σε αυτή την περικυκλωμένη από μπάτσους περιοχή, αναπτύσσονται ελευθεριακά εγχειρήματα που διαπραγματεύονται την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση με απτούς υλικούς όρους, είτε πρόκειται για καταλήψεις, είτε για κοινωνικά κέντρα, είτε για αυτοοργανωμένους χώρους. Ο δημόσιος χώρος λοιπόν για εμάς αποκτά ζωτική σημασία γιατί μέσα σε αυτόν αναπτύσσονται οι μικρές καθημερινές αντιστάσεις που ευελπιστούν να γίνουν τα κύτταρα μίας νέας μορφής κοινωνικής οργάνωσης. Για αυτό, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον παραδώσουμε, είτε σε μαφίες, είτε σε φασίστες, είτε στους μπάτσους .
Καθώς σκοπεύουμε σε ανοικτές προς την κοινωνία δράσεις, καλούμε από τις 13 Σεπτέμβρη και κάθε απόγευμα Στουρνάρη να υπερασπιστούμε τον πολιτικό χαρακτήρα της περιοχής που πέθανε ο Μιχάλης Καλτεζάς που τείνει πλέον να γίνει η νέα πιάτσα πρέζας στην Αττική. Καθώς και σε μία σειρά εκδηλώσεων και δράσεων στη πλατεία και άλλους δημόσιους χώρους των Εξαρχείων για τη δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης που θα μας επιτρέπουν να μπορούμε να επιβιώνουμε με αξιοπρέπεια μακριά και ενάντια στη βαρβαρότητα του συστήματος.
Μαφία, μπάτσοι και φασίστες δε χωράνε στα Εξάρχεια.
ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ